Stara gorzelnia

Urodzony 1910 roku w Błażowej. W latach 1927 - 1932 uczył się w średniej 5-letniej Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych
i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu. W latach 1932 - 1937 odbył studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, pod kierunkiem F. Pautscha. Po złożeniu egzaminu z pedagogiki na Uniwersytecie we Lwowie odbył dwuletnia praktykęw Gimnazjum Kupieckim w Rzeszowie, a następnie objął posadę nauczyciela w Gimnazjum Kupieckim w Tarnopolu. Lata okupacji spędził w Rzeszowie. W okresie między szkołą w Poznaniu i ASP, a następnie po ukończeniu akademii krakowskiej, współpracował z rzeszowskim teatrem „Reduta”; wykonywał wspólnie ze Stefanem Koterbą dekoracje teatralne do wielu sztuk, m.in. „Domu Kobiet” Zofii Nałkowskiej. Założyciel Rzeszowskiego ZAP w sierpniu 1944 roku. Po wojnie przeniósł się na stałe do Opola. W 1947 roku organizował z Katarzyną Mal Społeczne Ognisko Kultury Plastycznej w Opolu. W latach 1954 – 1960 pełnił funkcję przewodniczącego Oddziału ZPAP, od chwili powstania okręgu opolskiego – prezesa. Od około 1960 roku – prezes, a następnie wiceprezes Klubu Związków Twórczych w Opolu, przy którym powstał „Teatr 13-tu rzędów” - Laboratorium Grotowskiego. Otrzymał liczne nagrody, m.in. dwukrotnie Nagrodę Miasta Opola (1960, 1966), Złoty Krzyż Zasługi (1966), Złotą Odznakę ZPAP (1975). W 1975 odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. 11 wystaw indywidualnych, między innymi w Tarnopolu (1938), w Szczecinie i Opolu (1963), Cieszynie Czeskim (1976). Udział w wystawach ogólnopolskich, między innymi „Plastyka Ziem Nadodrzańskich” Warszawa (1959), Wrocław (1961, 1963) i okręgowych oraz zagranicznych (NRD i Czechosłowacja – 1966, 1969, 1971, 1972).