Wirtualna galeria zbiorów dzieł sztuki BWA w Rzeszowie

Hulanicka Barbara

Urodziła się 23 czerwca 1924 r. w Warszawie jako Barbara Sierakowska. Już w dzieciństwie „projektowała” tkaniny dla matki. W czasie okupacji rysowała sąsiadom portrety z fotografii. Bywały wśród nich upamiętnienia osób poległych lub zaginionych. W czasie II wojny światowej walczyła w Armii Krajowej. Po wojnie ze względu na konieczność pracy, podjęła studia jako wolna słuchaczka Wydziału Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (od 1949 r. już na studiach stacjonarnych).  W 1952 roku wyszła za mąż za Andrzeja Hulanickiego, który przez całe życie artystki służył jej pomocą jako rzemieślnik i organizator warsztatu. W 1954 r. otrzymała dyplom z tkaniny artystycznej, który obroniła u prof. Eleonory Plutyńskiej. W 1954 r. przyjęta została do Oddziału ZPAP w Olsztynie. Do 1959 roku mieszkała wraz z mężem Andrzejem Hulanickim w Mikołajkach, nadzorowała odtwarzanie starych wzorów dywanów i kilimów mazurskich w spółdzielni CEPELiA „Tkanina”.  W 1969 roku została prezesem oddziału olsztyńskiego Stowarzyszenia Twórców Ludowych. W tym okresie była również Radną MRN w Reszlu (1965-1969) i PRN w Biskupcu (od 1969). Od 1970 r. została służbowo przeniesiona do Fromborka, gdzie powierzono jej organizację uroczystości 500-lecia urodzin Mikołaja Kopernika. Pełniła wówczas funkcję kierownika Muzeum. W 1974 r. uzyskała dyplom ukończenia studiów podyplomowych z dziedziny muzealnictwa. Od roku 1980 osiadła w Barczewie, gdzie mieszkała i tworzyła. Zmarła 23 lipca 2012 r.