Wirtualna galeria zbiorów dzieł sztuki BWA w Rzeszowie

Gwiazdowska Bielecka Helena

Urodziła się 30 I 1915 roku w Tomsku na Syberii, córka Michała Bieleckiego i Zenaidy Wasańskiej . W 1993 roku rozpoczęła studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie; w pracowniach: Ludomira Śledzińskiego, Tymona Niesiołowskiego i Bolesława Jamontta. Do 1941 roku uczyła rysunków w gimnazjum w Sionimie. Aresztowana przez Niemców w 1942 roku, następnie wywieziona na przymusowe roboty. Straciła cały swój dorobek artystyczny i poważnie nadwerężyła zdrowie.
Po wojnie zamieszkała w Bielsku-Białej, tam też wstąpiła w 1946 roku do Związku Polskich Artystów Plastyków. W 1953 roku osiedliła się w Bydgoszczy. Dużo rysowała, w tym czasie powstał ciekawy cykl portretów dziecięcych. Malowała również pejzaże, uliczki miejskie i ciekawe zakątki Bydgoszczy. Zajmowała się malarstwem ściennym, mozaiką, reliefem, sgraffito. Projektowała plakaty, a ze szczególnym pietyzmem wykonywała wystrój wnętrz lokali użytkowych. Od połowy lat 60  rozpoczął się najciekawszy okres jej twórczości. Pod wrażeniem starodawnych ikon i cerkiewnej sztuki Bułgarii, Jugosławii i Rumunii powstały impresje bizantyjskie. Prace te wyróżniają się ciekawą barwą, dobrą kompozycją ikon, cerkiewek i innych budowli.
W 1974 roku w Rumunii walczyła z chorobą i pracowała; wystawiała prace w Białymstoku i czyniła przygotowania do dużej retrospektywnej wystawy swoich prac, która miała się odbyć w 1975 roku w salach Biura Wystaw Artystycznych w Bydgoszczy. Wystawa była pośmiertnym przeglądem dorobku Heleny Bieleckiej-Gwiazdowskiej. Zmarła 18 XII 1974 roku.