Czarny Anioł

Urodzony 18 lipca 1917 roku, zmarł w Dąbrowie Górniczej w 1976 roku. Grafik, rzeźbiarz, malarz, scenograf i filmowiec związany z Łodzią. W latach 1935-39 studiował w Instytucie Sztuk Plastycznych w Krakowie, w latach 1947-49 w łódzkiej PWSSP, dyplom w 1952 roku. Twórczość w zakresie drzeworytu, akwaforty, linorytu, litografii. Rysował piórkiem i kredką. Malował obrazy w temperze, oleju. Pisywał felietony do tygodnika Odgłosy w rubryce Listy do redaktora Odgłosów, trudnił się też rysunkiem prasowym. Autor Ballady opublikowanej przy okazji indywidualnej wystawy Ballady i scherza w TPSP w Łodzi (1969). Był też scenografem filmowym i teatralnym, wykonał m.in. kilkadziesiąt scenografii do teatrów lalkowych. W latach 1952-53 pracował w wytwórni filmowej w Bielsku-Białej. Częstym motywem malarstwa artysty była Łódź - w licznych pracach przedstawiał jej pałace, kościoły i fabryki (m.in. w cyklu 42 litografii zatytułowanych Portrety). Laureat Nagrody Miasta Łodzi (1969), Łodzianin Roku (1970). Zadebiutował na II Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w Warszawie (1952). Uczestnik około siedemdziesięciu wystaw zbiorowych w kraju i za granicą. Autor licznych wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. W 1996 roku w Muzeum Historii Miasta Łodzi miała miejsce wielka monograficzna wystawa prac artysty Madonny, demony i człowieczy świat. Mąż malarki Marii - mieli wspólne wystawy malarstwa min. w łódzkim Ośrodku Propagandy Sztuki w 1958 roku oraz w 1964 roku.